Phoenix IPSC World

วันนี้ผมหยุดงานพักผ่อนบนเกาะก็เลยมาเขียนเรื่องหนึ่งที่กล่าวถึงกันมากในเวปปืน ซึ่งผมคิดว่าน่าสนใจเป็นอย่างยิ่งสำหรับผู้ที่ไม่เข้าใจในเรื่องอาวุธปืนระหว่างคำว่า tactical กับคำว่า Sport ผมเขียนเรื่องนี้ไว้นานมากแล้วน่าจะปี 2008 ในเวป อวป ในกลุ่ม Phoenix ipsc ก็เลยอยากมาเขียนย้ำในนี้เพื่อให้คนเข้าใจชัดเจนยิ่งขึ้น กีฬา กับ แทคติกการต่อสู้ นั้นต่างกันมากนะครับ ชื่อมันเองก็บอกอยู่แล้ว หลายๆสำนักชอบใช้คำว่า Tactical เพราะดูมันขลังดี แต่คำถามที่น่าสนใจคือ ผู้ฝึกสอนนั้นถ้าไม่ได้มีประสพการณ์จริงจะมาสอนแทคติคอลได้อย่างไร การจะสอนหรือแนะนำอะไรใครมันควรจะมีที่ไปที่มาเช่น ผมแนะนำการยิง IPSC ผมมั่นใจว่าผมได้ยิงมามากและซ้อมมาไม่น้อย หลายๆอย่างผมก็ศึกษาจาก DVD จากหนังสือและนำมาลอง มาซ้อม เรื่องไหนดีผมก็นำมาใช้แนะนำต่อ ไม่ดีหรือไม่เหมาะผมก็ตัดทิ้งไปแต่ในที่นี้ไม่ได้หมายความว่าผิด เพียงแต่ว่าไม่เหมาะกับผมเท่านั้น ทำแล้วนำมาใช้แข่งจนหยุดยิงไปร่วม 3 ปีกว่าแล้ว แต่ทุกอย่างที่ผมทำจะมีที่ไปที่มาแนะนำและอธิบายได้ว่าเพราะอะไรและทำไมถึงควรจะทำแบบนั้น แทคติกการต่อสู้ก็เช่นกัน ถ้าเราแค่อ่านและดูจาก DVD หรือหนังสือแต่เราไม่ได้นำมาใช้จริงกับตัวเองในสถานการณ์จริงเราจะไปสอนเขาและแนะนำเขาได้อย่างไรถ้าแนะนำกีฬาผิดไปอย่างเก่งคนที่เราแนะนำก็เสียเวลาและเสียเงิน แต่ถ้าการต่อสู้ละก็มันเสียชีวิต ไม่มีตำแหน่งชนะเลิศ, รองชนะเลิศที่เท่าไหร่นะครับ มีแค่มีชีวิตหรือตาย ดังนั้นคนที่จะฝึกสอนควรจะต้องมีจรรยาบรรณเหมือนทุกอาชีพด้วยเช่นกัน หลายๆครั้งผมเห็นคนสอนยิงปืนแล้วก็เข้าใจว่าตัวเองเก่งแบบนั้นแบบนี้เป็นครูผู้ฝึกสอนแทคติกการต่อสู้ให้คนอื่นได้ ทั้งๆที่ตัวเองไม่มีประสพการณ์จริงเลยแม้แต่น้อย อีกทั้งผมเชื่อว่าผู้ฝึกสอนเหล่านั้นถ้าต้องเข้าต่อสู้จริงอาจจะไปไม่ถูกเลยก็ได้เพราะ....กลัวตาย.....สาเหตุหลักคือที่ทำอยู่เรารู้ว่าเป้ามันไม่ได้สู้เรา เราทำมันฝ่ายเดียวและมันไม่มีปืนที่จะยิงเรากลับมา ที่เรานำมาแสดงนั้นเมื่อเราไม่เคยอยู่ในสถานการณ์จริงเราสามารถเตรียมตัวได้เหมือนการยิง IPSC,IDPA หรืออื่นๆ เรารู้เป้าหมาย เรารู้ว่าต้องทำอะไร เรามีโอากสเตรียมพร้อมและเตรียมตัว ดังนั้นมันเหมือนบทที่มีการกำกับมาแล้วแต่ในสถานการณ์การต่อสู้จริงนั้นมันไม่มี ถ้าจะเปรียบเทียบก็เหมือนละครที่เขาเขียนบทไว้แล้วว่าต้องพูดอะไรกับต้องแสดงอย่างไร ซึ่งแตกต่างกับชีวิตจริงที่ไม่มีบทเขียนไว้ ดังนั้นเราไม่รู้ว่านาทีต่อจากนี้เราจะเจออะไรและจะแก้ไขอย่างไงจนกว่าเวลานั้นจะมาถึง ในแทคติกการต่อสู้มันต้องมีเหตุการณ์เกิดขึ้นจากหลายๆเหตุการณ์แล้วก็นำมาพัฒนาต่อยอดไปเรื่อยๆ วันนี้, ปีนี้ ใช้วิธีนี้แต่เดือนหน้า ปีหน้าอาจจะใช้วิธีที่แตกต่างกันออกไป เพราะอะไร.....เพราะมันเกิดขึ้นแล้วก็นำสิ่งเหล่านั้นมาวิเคราะห์แล้วจึงนำมาดัดแปลงและพัฒนาให้มันดีขึ้น ดังนั้นเขาจึงมีการนำสิ่งต่างๆมาทบทวนมาพัฒนาและสอนๆกันไป แนะนอนครับพื้นฐานยังคงอยู่แต่แตกต่างในข้อปลีกย่อยหรืออาจจะแตกต่างกันไปเลยก็ได้ ซึ่งถ้ากลับมาเปรียบกับชีวิตจริงของเราที่ไม่ใช่ละคร ใช่หรือไม่ว่าแต่ละบุคคลจะเจอสิ่งต่างๆที่เข้ามาในชีวิตทั้งดีและไม่ดี แล้วเราก็แก้ไขกันไปและในทุกครั้งที่เราได้กระทำเราก็เรียนรู้สิ่งใหม่ๆนั้นตลอดเวลา วิธีที่เราแก้ไขในครั้งแรกอาจจะถูกหรือผิดก็ได้ดังเช่นที่ คุณเทียม โชควัฒนา เคยพูดว่า ผิดก็ครู ถูกก็ครู สิ่งที่ผิดในวันนี้อาจจะถูกในวันหน้า สิ่งที่ถูกในวันนี้อาจจะผิดในวันหน้า แต่ถ้าเราเรียนรู้และแก้ไขพัฒนาไปเรื่อย มันก็จะเกิดแทคติกในการดำรงชีวิตเช่นเดียวกับการต่อสู้ เราต้องเจอกับตนเองและจากบุคคลต่างๆแล้วนำข้อมูลเหล่านั้นมารวบรวมเพื่อสร้างแทคติก แต่ไม่ใช่ดูจากแผ่นแล้วเราก็บอกว่าเราเป็นครูหรืออาจารย์ในการสอนยิงปืนแบบ แทคติคอล อย่างแน่นอน เพราะถ้าอย่างงั้นเอาหนังสือมาต้มแล้วกินเข้าไป ดู DVD เยอะๆแล้วเก่งมันเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว ผมถึงอยากให้คนที่ฟังแล้วเชื่อแล้วรีบเข้าไปเรีรยนได้พิจารณาก่อน ถ้าอยากเรียนสถาบันไหนในเมื่อเราเสียเงินเข้าไปเรียน เราถามได้ขอดูหลักฐานว่าคนสอนเราจบอะไร ที่ไหน มีการรับรองหรือไม่ เป็นจริงหรือเปล่า แล้วค่อยเสียเงินไม่สายครับ ถ้าเขาไม่มีหรือบอกไม่เชื่อก็ไม่ต้องมาเรียนมันก็บอกเราได้ระดับหนึ่ง เงินของเรา เวลาของเรา เราเป็นผู้เลือกครับ เดี๋ยวผมจะมาเขียนต่อให้ว่าแล้วเราได้อะไรกับการไปเรียนในสำนักต่างๆ เพราะมันก็มีประโยชน์บ้างเหมือนกันครับ พักก่อนครับ